लतादीदींचा आवाज ऐकून खुद्द पंडित नेहरुंनाही अश्रू अनावर झाले..
ज्यांच्या स्वरांमध्ये सरस्वतीचा वास होता अशा गानसम्राज्ञी, भारताची गानकोकिळा लता मंगेशकर यांनी आज अखेरचा श्वास घेतला. त्या ९२ वर्षांच्या होत्या. त्यांच्या आवाजाने देशाच्या पंतप्रधानांनाही भुरळ पडली होती. ते गाणे ज्याने आजही प्रत्येक भारतीयाच्या अंगावर शहारे येतात, ते अजरामर गीत म्हणजे, ऐ मेरे वतन के लोगों.' आज याच गाण्याची एक गोष्ट आम्ही तुम्हाला सांगणार आहोत.
तो काळ होता 1962 चा. चीनसोबतच्या युद्धात भारताचा पराभव झाला होता. त्यामुळे केवळ राजकारण्यांचेच नव्हे, तर संपूर्ण देशाचे मनोधैर्य खचले होते. देशाला प्रोत्साहन देण्यासाठी सर्वांच्या नजरा चित्रपटविश्वावर आणि कवींवर खिळल्या होत्या. सरकारच्या वतीने चित्रपटसृष्टीला देशाला नवसंजीवनी देईल असे काहीतरी करण्यास सांगितले होते. 'ए मेरे वतन के लोगो' हे गाणे रचणारे कवी प्रदीप यांनी अनेक देशभक्तीपर गीते लिहिली होती, त्यामुळे त्यांच्याकडे हा प्रस्ताव आला होता.
लता मंगेशकर यांना डोळ्यासमोर ठेवून हे गाणे रचले गेले
कवी प्रदीप यांनी सांगितले की, त्यावेळी बॉलिवूडमध्ये तीन महान गायक होते, मोहम्मद रफी, मुकेश आणि लता मंगेशकर. त्यादरम्यान मोहम्मद रफी यांनी 'We can never eraise our freedom' हे गाणे गायले. राज कपूर यांनी मुकेशचे 'जिस देश में गंगा बहती है' हे गाणे गायले होते. अशा परिस्थितीत लता मंगेशकर याच एकमेव गायिका राहिल्या होत्या. आपल्या मधुर आणि मखमली आवाजासाठी एक भावनिक गाणे लिहिण्याचा विचार केला. 'ऐ मेरे वतन के लोगों...' हे गाणे अशाप्रकारे तयार झाले.
ए मेरे वतन के लोगों... या गाण्याबद्दल लता मंगेशकर यांनी खुलासा केला.
लता मंगेशकर यांनी एका मुलाखती दरम्यान या गाण्याचा किस्सा सांगितला होता. 1963 मध्ये प्रजासत्ताक दिनानिमित्त जेव्हा त्यांना 'ए मेरे वतन के लोगों' गाण्याची ऑफर आली, तेव्हा त्यांनी आधी हे गाणे गाण्यास नकार दिला. त्यांच्याकडे गाण्याचा सराव करण्यासाठी वेळ नव्हता. या गाण्यामागची संपूर्ण कहाणी लताजींनी मुलाखतीत सांगितली. या गाण्याचे अजरामर बोल कवी प्रदीप यांनी लिहिले असल्याचे लता मंगेशकर यांनी सांगितले. कवी प्रदीप यांनी त्यांना गाण्याची विनंती केली होती. बिझी शेड्युलमुळे लतादीदींंना गाण्यावर विशेष लक्ष देणं शक्य नव्हतं. कवी प्रदीप यांनी त्यांना गाण्यासाठी प्रवृत्त केल्यावर ती आशा भोसले यांच्यासोबत गाण्यास तयार झाल्या. मात्र ऐन कार्यक्रमापूर्वी आशा दीदींना दिल्लीला जाण्यास नकार दिला. 'ऐ मेरे वतन के लोगों' या प्रकल्पाचे सूत्रसंचालन करणारे संगीतकार हेमंत कुमार यांनीही आशा भोसले यांचे मन वळवण्याचा प्रयत्न केला, पण त्या मान्य झाल्या नाहीत. अशा स्थितीत लता मंगेशकर यांना एकट्याने गाण्याची तयारी करावी लागली.
वेळ कमी होता, लतादीदींनी वाटेत गाण्याचा रियाज केला
'ए मेरे वतन के लोगों' हे गाणे रचणारे सी. रामचंद्र हेही चार-पाच दिवसांपूर्वी दिल्लीला रवाना झाले होते. अशा स्थितीत लता मंगेशकर यांना रियाझची साथ मिळू शकली नाही. रामचंद्र यांनी त्यांना गाण्याची टेप दिली होती, ती ऐकूनच लतादीदींना गाण्याचा रियाज केला. कार्यक्रमासाठी विमानाने दिल्लीला जाताना लताजी रामचंद्रांनी दिलेल्या टेप्स ऐकत राहिल्या. मात्र दिल्लीत पोहचताच गाण्याच्या काळजीने त्यांच्या पोटात दुखी लागले होते. मात्र 27 जानेवारी 1963 रोजी नवी दिल्लीतील नॅशनल स्टेडियममध्ये त्या पोहचल्या आणि ए मेरे वतन के लोगों हे गाणे गायले.
पंडित नेहरूंचेही डोळे पाणावले
लता मंगेशकर सांगतात की, गाणे संपवून जेव्हा त्या स्टेजवरून निघाल्या तेव्हा मेहबूब खान आले आणि हात धरून म्हणाले, 'चलो नेहरू जी ने बुलाया है'. पंडितजींना त्यांना का भेटायचे आहे, असा प्रश्न लतादीदींना पडला होता. लताजी स्टेजवर आल्यावर पंडितजींसह सर्वांनी उभे राहून त्यांचे स्वागत केले. पंडितजींनी गाण्याची स्तुती केली, त्यावेळी डोळेही पाणावले होते.
लताजींना विश्वास नव्हता, गाणं इतकं प्रसिद्ध होईल
लताजींच्या म्हणण्यानुसार, हे गाणं इतकं लोकप्रिय होईल यावर त्यांना अजिबात विश्वास नव्हता. 'ए मेरे वतन के लोगों' हे गाणं देशाला इतकं आवडलं की प्रत्येक कार्यक्रमात त्यांना हे गाणं गाण्याची विनंती करण्यात आली.
➤ वाढवा आपला व्यवसाय / वेब पोर्टल्स करिता इथे क्लिक करा.Call :- 9890 546 909.